Kitabı okudukça şunu bir kez daha idrak ettim. Çakra sistemleriyle Batılı psikoloji anlayışı, zannedildiği gibi birbirine zıt değil; aksine şaşırtıcı derecede paralel ilerliyor. Batılı pozitif bilimler çocukların “2 yaş sendromu”nu davranışsal ve gelişimsel bir kriz olarak açıklarken, doğunun binlerce yıllık kadim öğretileri bunun birinci çakranın aktivasyonu olduğunu çoktan biliyordu. Tarih boyunca bilim dünyamız, doğudan aldığı bilgileri batıya entegre ederek gelişti. An

Clarissa P. Estes’in Kurtlarla Koşan Kadınlar kitabında yer alan İskelet Kadın hikayesi, insan ruhunun en eski ve en bilge döngüsünü anlatır: Hayat – Ölüm – Hayat. Hem bireysel psikolojide hem de ilişkilerde bu döngüden kaçış yoktur. Zaten kaçmaya çalıştığımızda, hikâyedeki balıkçının başına gelen aynı kader bizi bulur: Oltamıza takılan şey, sandığımız “hazineden” çok daha büyük bir dönüşüm çağrısıdır. Masal, denizin karanlık dibinde unutulmuş, parçalanmış ve korkutucu görüne

Bazı kitaplar okurken gerçekleri sümük gibi yapıştırır zihnine. Hikaye bittikten sonra kendine gelmesi biraz uzun sürer. Sineklerin Tanrısı benim için tam da öyle bir kitaptı. Yıllar önce okumama rağmen hayatın minik ayrıntılarında hop, canlanıveriyor zihnimde. “Aynı sineklerin tanrısındaki gibi!” diye analize başlıyorum. Yukarıda yapmış olduğum resim de bana bu kitabın bir sahnesi gibi gelmiştir hep. Ralph, Piggy, Jack ve Simon. Nobel ödülü almış bu kitap aslında bir gerilim